Jedną z przypraw które używamy jest papryka mielona. Warto samemu ususzyć w warunkach domowych, paprykę słodką i ostrą, jednak pamiętajmy aby do suszenia papryki ostrej używać rękawiczek.
Papryka jest przede wszystkim nieocenionym źródłem witaminy C. Zawiera jej cztero-pięciokrotnie więcej niż cytryny. Witamina ta w innych warzywach i owocach ulega zniszczeniu pod wpływem procesów kulinarnych. W papryce nie. Cenne są zarówno świeże strąki spożywane w sałatkach jak i różne przyrządzane z nich potrawy i przetwory.
Już Aztekowie wiedzieli, że papryka sprzyja długowieczności, zachowaniu ładnej cery i sił witalnych. Jest skarbnicą silnych przeciwutleniaczy, które chronią organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Pół średniej świeżej papryki (10 dag) dostarcza dzienną dawkę beta-karotenu, dwa strąki pokrywają dzienne zapotrzebowanie na witaminę E.
Zawarty w papryce likopen wychwytuje wolne rodniki. Papryka dostarcza sporo witamin z grupy B oraz potasu, fosforu, żelaza i magnezu i niewiele kalorii.
Najzdrowsza jest papryka surowa, ale duszona lub pieczona też zachowuje sporo składników odżywczych. Papryka w niewielkim stopniu ulega przemianom w procesie przetwarzania.
Do przygotowania wystarczy:
– zwykły piekarnik lub suszarka elektryczna
– papryka.
Paprykę myjemy, osuszamy i kroimy na pół albo w paski. Usuwamy gniazda nasienne. Układamy na tackach – ja suszę na suszarce elektrycznej do warzyw. W piekarniku suszymy przy uchylonych drzwiczkach w temperaturze ok 100 stopni.
Po ususzeniu, możemy w całości zapakować do szczelnych pojemników, słoików, możemy też posiekać, zmielić. Przyprawa gotowa.